-
1 ηδυλογος
дор. ἁδυλόγος 21) сладкоречивый, вкрадчивый(κόπις Λαερτιάδης Eur.; σοφία Timon ap. Sext.)
2) сладкозвучный, нежно певучий(πνοαὴ μολπαί τε Pind.; γλῶσσα Anth.)
1 ηδυλογος
(κόπις Λαερτιάδης Eur.; σοφία Timon ap. Sext.)
(πνοαὴ μολπαί τε Pind.; γλῶσσα Anth.)